Welkom op het weblog van Eupotours BV. Hier kun je de belevenissen volgen van 5 mensen
en 4 dieren. Evert, Neel, Julia, Lotte, Flora, Spot, Joris, Noortje en Blub.

dinsdag 27 maart 2012

Engelandreis: Vervolg!


Na dinsdag sightseeing en shopping zijn we aangekomen bij woensdag: Londen! In Londen heeft de groep uitwisselingsstudenten iets voor het eerst meegemaakt: een zelfmoordsprong! Toen de groep op Times square stond, kwamen plots 2 ambulances, 2 politie-auto's en een brandweerwagen een kijkje nemen. Even daarna, toen de groep bijna van de schrik was bekomen, landde recht voor hun neus een traumahelicopter. De Engelse studenten konden niet vaak genoeg zeggen dat dát NIET normaal was. Flora stond toevallig (ahum) ook in die groep toen alles gebeurde, en nog wel recht onder de helicopter toen die wilde landen. Flora kwam nog maar net op tijd weg, anders was de traumahelicopter moordenaar geweest. Nadat de crew v/d heli tot de tanden bewapend met reddingsmiddelen naar binnen stormde, werden Flora en de groep meegetrokken door de ongeinteresseerde (sorry voor de spelfout, de pc doet raar:S) leraren. Net voor het vertrek terug konden Flora en een Duitser de verleiding niet weerstaan: zie de foto hierboven. Toen gingen ze weer terug naar Portsmont en sliepen daar voor nog een nacht. Op donderdag heeft Flora haar eerste Fish 'n Chips gehad en die nacht was er een afscheidsdisco. Een applausje voor Flora graag: ze heeft twee mensen gekoppeld en bijna de hele nacht geshuffled op HOGE HAKKEN!
Daarna weer naar bed. Die ochtend een afscheid met veel tranen, en een gracieuse en melige terugkomst.
Tot hier (en niet verder) Flora's verslag over de reis naar Engeland!
Groetjes Flora (van Eupen :P)

maandag 26 maart 2012

Engelandreis



Weken vantevoren hoorde Eupotours niets anders aan dan Flora's gehyper. En op 19 maart is het zover: Flora gaat naar Engeland! Om 5 uur op, want om 6 uur vertrekt de minibus (zeg nou zelf, als je mocht kiezen tussen een auto en een minibus, dan kies je de laatste!). Eindelijk bij de minibus volgt er een kort maar krachtig afscheid van Flora en dan rijdt de bus er vandoor, op naar het land van de bolhoed en de dubbeldekkerbus! Tijdens de reis wordt ze maar een keer onwel, 3n dan wel omdat ze naar de wc moet! Maar na 1 uur heeft de bus nog niet kunnen stoppen. Als Flora dan echt op springen staat besluit de leraar maar bij de Mac te stoppen. En omdat ze daar toch zijn, besluiten de leraren om daar te eten; iedereen is Flora dankbaar. Na de korte stop duurt het niet lang tot ze bij de boot zijn. Daar gebeurde niet veel, behalve dat iemand moest overgeven van zeeziekte... Eenmaal in Engeland kijkt Flora haar ogen uit: overal zijn schapen! Niet lang daarna komen ze aan bij de Engelse katholieke school. Iedereen wordt meteen opgevangen door zijn/haar gastgezin. Ze worden naar hun gasthuizen gebracht en krijgen een korte rondleiding. Flora wordt naar de zee gebracht, waar Jess heel dichtbij woont. Daarna krijgt ze het grootste diner dat ze ooit gehad heeft: een typische roast-dinner! Daarna gaat ze naar een bed met als omschrijving: Pure Luxe. De volgende morgen bestaat uit oostaan en een lekker ''cereal'' ontbijtje. Naar school krijgt ze een enorme lunch mee: Twee chokoreepjes, een cupcakeje, een flesje sap, een banaan, en margarine, een doosje rozijntjes en twee boterhammen met kip. Die middag was puur sightseeing en shoppen! En 's avonds weer een enorme maaltijd.
Morgen meer!

Groetjes Flora!

zondag 18 maart 2012

Wandelen



Sinds enkele weken wordt er bij Eupotours gewandeld, lekker een uurtje of anderhalf stevig lopen na het avondeten door het Gemertse. De eerste weken was het vooral door het dorp, even binnen blieken bij de bewoners van de diverse wijken, nu kunnen we de rondes groter maken en het buitengebied verkennen. Zondagochtend is ook een ideale tijd om er een flink de pas in te zetten en om onze horizon wat te verbreden zijn we eerst naar de Wortel van de Mortel gereden en hebben daar de rode route trachten te volgen. Maar ja, we zijn nog steeds eigenwijs en denken overal de weg te weten wat als gevolg had dat we toch weer onder prikkeldraad door moesten kruipen en een klein beetje illegaal door het bos zijn gegaan. Maar het was de moeite waard, de kudde Schotse hooglanders staat er prachtig bij met veel kalfjes, de vogels fluiten behoorlijk lente en het ruikt er heerlijk.Bijkomend voordeel is dat na al die kilometers in de benen de boterhammetjes met een gekookt eitje heerlijk smaken!

Metaaldetector


Al enige tijd was ik op zoek naar een metaaldetector. Toon Brouwers wist nog wel iemand en zou informeren. Al snel kwam er een telefoontje van Toon dat er iets geregeld kon worden. Bij een collega in Boekel was al snel de koop gesloten en na een aangename middag met veel instructies, verhalen en tips kon het zoeken beginnen. We zijn nu al een drietal middagen op pad geweest en de vondsten varieren. Voornamelijk kroonkurken (met Bavaria aan top) en treklipjes van blikjes, maar ook onbestemde metalen 'dingen', een dop van een metalen vat en een paar munten (euro's). Als laatste vondst gisteren een kogel in de Handelse bossen.

vrijdag 9 maart 2012

Schuurke



Je ziet ze in Nederland niet meer zo vaak, vervallen schuurkes. Heel af en toe kom je nog een vergeten exemplaar tegen, ergens achteraf, of in het veld. De Belgen hebben gelukkig nog niet zo'n opruimwoede als wij Nederlanders, heerlijke ruines staan her en der verspreid, zowel in de stad als op het platteland.
Maar deze bouwval stond gewoon geduldig mooi te wezen in Boerdonk, midden in het dorp. He, lekker als er af en toe nog wat zooi te vinden is. Mocht je nog ergens zo'n schuurke of stal weten, geef dat dan even door, ik zoek ze voor mijn verzameling.

maandag 5 maart 2012

Varkens-boks



Op een vorig weblog heb ik al eens een stukje geschreven over het kleine dierenparadijs op de weg tussen Gemert en Veghel. Afgelopen zondagochtend samen met dochter nummer 1 een toeristisch fietstochtje gemaakt, waarbij we ook langs dit stukje bos kwamen. In een aarzelend zonnetje hadden de varkens zich tot voor aan het hek gewaagd en Julia nam de kans waar om met allebei de beesten een boks te maken. In dit geval dan een vuist/neus. Het leverde een mooie foto en een vieze hand op.

zondag 4 maart 2012

Miss XL




Je komt nog eens ergens terecht als je op een foto-opleiding zit. Samen met Sas, een klasgenoot, heb ik een tijd geleden een glamour foto gemaakt van een model in een plus maat, zij had deze nodig omdat ze in de finale was beland van de Miss XL-verkiezing. Als dank hiervoor kregen we twee kaartjes voor de finale en het verzoek om wat foto's te maken. OK, gaan we toch! Het was een bijzondere ervaring, zenuwachtige families, veel Missen met sjerpen in alle maten en soorten (dan bedoel ik niet alleen de sjerpen), veeeel jurkjes met decolleté en blote benen, ook in alle maten en soorten en een stevig bataljon van beroepsfotografen met navenant materiaal. En wij. Natuurlijk waren er mooie en minder mooie missen bij, natuurlijk was elke familie voor de eigen Miss, natuurlijk waren de drankjes schandalig duur en natuurlijk moest de winnares een traantje pinken. Het was een bijzondere ervaring, maar ik denk dat wij iets andere foto's hebben gemaakt dan het legertje beroeps...

Vissentrapje



Afgelopen weekend zijn we even naar Luxemburg geweest, even ertussenuit. Met Joop en Wilma alles goed, de caravan in prima conditie, de mollen verhuisd van Paul en Ellen naar onze kant... Tijdens de traditionele inspectiewandeling door het bos en het dorp wachtte ons een verrassing, de bocht in de Eisch in het dorp bij de vertakking was helemaal veranderd. Van staatswege is er een robuuste forellentrap gebouwd, volgens Joop voor alle vier forellen in Luxemburg.. Mooi is ie wel, nu nog een beetje begroeien zodat het echte nieuwe eraf is en je zou zeggen dat ie er altijd gelegen heeft. Kunnen we straks forellen zien springen, alle vier.

donderdag 1 maart 2012

Hermanus Spotted Image


Acht jaar geleden (of het nu een of twee maart was is in de mist van het verleden verdwenen) werd ons gezin verblijd met een, vooral door kinderen en vader gewenst, extra huisdier. Na het verscheiden van onze eerste hond Perra hadden we het een jaartje aangezien of het hondloze leven ons goed zou bevallen. Na samen geconcludeerd te hebben dat een nieuwe hond zeer welkom zou zijn, togen we naar het toenmalige asiel op de Doonheide. De keus was snel gemaakt: de zielige, ongeveer een jaar oude zwart/wit gevlekte hond met de rare knik in z'n staart moest het worden.

Maar dan het probleem, hoe moest deze reu gaan heten. De ouders waren helemaal weg van Herman, maar de kinderen weigerden deze naam te gebruiken. Vlekje of zoiets dergelijks moest het worden. Uiteindelijk werd een compromis gevonden: Hermanus Spotted Image werd zijn officiele naam en we noemden hem Spot.